Nou en dan de eerste tegenvaller: het kuchje dat ik had bij vertrek ging niet over maar verergerde zich tot een hoest waar een blaffende zeehond jaloers op zou zijn. Samen met kortademigheid geen grapje als je steeds berg op moet. Het werd zelfs zo erg dat ik na een paar dagen Jolanda en onze Aussie vriendin Susan verliet en, terwijl zij liepen, ik met de taxi naar het ziekenhuis van Pamplona werd gebracht, de eerste hulp bezocht, en na longfoto's en al met een assortiment pillen en het dringende advies om een aantal dagen bedrust te houden omdat ik een longontsteking aan het ontwikkelen was, naar een Hostel vertrok.

Vlak bij de Cathedraal van Pamplona is Hostel Jesús y Maria (je kunt niet in betere handen zijn toch?) en daar kwam ik kompleet kapot aan en ben gelijk in slaap gestort. Voor Jolanda en Susan natuurlijk ook meteen een bed geregeld en die hobbelden binnen rond 15.00 uur zo'n beetje.

Na wat opfrisbeurten als (tijdelijk) afscheid Pamplona in voor koffie en wat pinchos. Over een paar dagen sluit ik me weer bij ze aan; eerst uitzieken (nou ja.. Een beetje dan..)

Janine