13 maart
In iedere plaats waar we aankomen lopen we naar de kerk of Cathedraal omdat daar het oude centrum is (en het daar dus ook het mooist is) én de Albergues daar altijd in de buurt liggen. Dus aangekomen in Burgos, hup richting de Cathedraal.

 Wat een enorm gebouw! Daar moest ik natuurlijk wel binnen kijken.. Je kon je rugzak inaa een locker kwijt, dat was heel handig en zo kon ik uitgebreid alle pracht en praal bewonderen en ik kan je zeggen: er was veel goud dat er blonk!

 

Maar heeeel mooi, echt een bezoekje waard.
Wel ongelooflijk koud binnen (buiten trouwens ook); gelukkig zijn er zat barretjes waar je kunt opwarmen en waar ze de heerlijkste koffie schenken! Daarna doorgelopen naar Tardajos maar daar was geen Albergue open (volgens het boekje zou er wel wat open moeten zijn maar ja..) dus van narigheid maar doorgelopen naar het volgende dorp, Rabé las Calzadas. Gelukkig was dat maar 2 km verder. Daar was een geweldige Albergue, Libéranos, waar de gastvrouw de de houtkachel lekker opstookte.
Ze heeft 's avonds ook nog heerlijk voor ons gekookt en als toetje zijn we naar de mis geweest in het naastgelegen nonnen klooster. Dat was zo bijzonder! Ze vonden het helemaal leuk dat we kwamen.  De mis was bijna onverstaanbaar natuurlijk maar zo mooi ook.

Aan het eind stond 1 van de zusters op en bedankte ons dat we er waren (dat begrepen we dan weer wel haha) en vroeg of ik de pelgrims blessing voor wilde lezen, heel bijzonder! Ook kregen we een medaillonnetjes ter bescherming, zo lief, we are blessed!


14 maart 
Vandaag was Hontanas het doel, waar volgens de locale bevolking de fontijn bij de kerk geneeskrachtig water zou bevatten, dat kunnen we niet missen natuurlijk!

Het werd uren lopen over blubberpaden waarvan je het einde niet kon zien... en het was regenachtig...

We waren zomaar heel blij om het dorp te zien voor de echte hoosbui losbarstte..
Het was trouwens meer een spookdorp: de Albergue Municipal was open en er waren nog 2 Albergues dicht, er was een kerk en van de 10 huizen die het dorp rijk was waren er 5 onbewoond of ingestort... zonde hoor!

Afijn na ons druppelden allemaal kleddernatte peregriños binnen en werd het wel hilarisch allemaal met overal gespannen waslijntjes met druppende kleding,
zeker omdat de kachel pas om half 4 aanging.
Tja, het leven van een pelgrim gaat niet over rozen haha!

De volgende ochtend hebben we voor vertrek natuurlijk wel onze flessen met het geneeskrachtige water gevuld; ik denk dat we het nodig hebben..

Janine

15 maart

Op de Camino tref je ook wel heel veel ruïnes aan. Van huizen maar ook van kapelletjes en kerken. Sommige zijn zo mooi! De ruïne van San Antón is er 1 van.

Vanuit een auto die voor de ruïne stond begon een man naar ons te schreeuwen en wenken toen we aan kwamen lopen; had hij hulp nodig ofzo? Bleek dat hij ons een stempel in het paspoort wilde geven! Altijd leuk een stempel erbij en we mochten zelfs nog een souvenirtje uitzoeken... en of we nog wat voor het goede doel wilden doneren haha! 

Naar het volgende dorp, Castrogeriz, gelopen en daar de lekkerste tortilla tot nu toe gegeten (dankjewel voor de tip Sander) en daarna

begonnen aan een flinke klim, de Alto de Mostelares. Het was afzien maar eenmaal boven was het uitzicht de beloning; spectaculair!

Helemaal rondom kun je zó ver kijken, Prachtig!

Uiteraard staat daar bovenop een gedenkteken en een kruis. Verder loop je dan over de Spaanse tafelberg. Wat een wind stond daar zeg!

Gelukkig na een uur ofzo mag je ook weer bergaf en dan zie je het pad dat je nog moet lopen... Oeps... laaang... tegenwind... alweer...
We gaan er wel aan wennen :-)

Alle mooie indrukken, de overpeinzingen op laaange routes, ontmoetingen en verhalen van mede Camino gangers, de "Buen Camino!" van de Spanjaarden en hun lieve aanmoedigingen, ja, die maken het bijzonder en de moeite waard...

Janine

16 maart

Afgelopen nacht hebben we bij de nonnen van Espiritu Sancto geslapen in Carrión de los Condes. Heel gastvrij maar streng! Om 10 uur zou de deur op slot gaan en prompt kwamen er 2 zusters om iets voor tienen de zaal op om koppen te tellen en ons goede nacht te wensen, net of je ingestopt wordt door je moeder haha!

Vanmorgen na het ontbijt de rugzakken om voor een tocht van 23 km naar Ledigos. Wat een tocht zeg! De eerste 17 km was 1 laaaaang pad. Niet echt een inspirerende route

om te wandelen (trouwens het hele stuk vanaf Boadilla del Camino al niet helaas, dan loop je heul, heul laaang langs de snelweg) In het begin leek het wel of we in Nederland aan de
wandel waren (of je naar De Meije loopt toch?),  het was plat en er lagen weilanden naast het pad met af en toe wat struiken en bomen. Daarna was het vooral laaang met veel wind maar het bleef droog met fantastisch mooie wolken boven ons. Na bijna 4 uur kwam er een eind aan en liepen we Calzadilla de la Cueza binnen waar we de eerste de beste bar

binnen doken op zoek naar koffie en waar we wel héél warm onthaald werden door de eigenaar. Na ook nog een kop linzensoep konden we niet langer blijven hangen: de laatste 6 km moesten ook nog...

Dat liep een stuk fijner en we bereikten Ledigos net voordat er een fikse hagelbui losbarstte. Laat er nou in dit zowat uigestorven dorpje ineens een bijna nieuwe albergue verschijnen; Haleluja, een warme douche!

Janine

Oh ja, en ook het vermelden waard: WE ZIJN OVER DE HELFT!